ضرورت مديريت علمي
كوههاي زاگرس بهعنوان رويشگاههاي جنگلهاي بلوط و بنه، كوههاي البرز بهعنوان رويشگاههاي جنگلهاي پهن برگ، كويرهاي ايران بهعنوان زيستگاه يوز پلنگ ايراني و گورخر آسيايي و زاغ بور، كوهاي ارژن زيستگاه شير ايراني (در 100 سال گذشته)، بيشه زارهاي اطراف رودخانه دز و كرخه زيستگاه گوزن زرد ايراني، جنگلهاي شمال زيستگاه مرال و شوكا، تالابهاي ايران زيستگاه انواع پرندگان آبزي بهخصوص گونههاي نادري چون اردك سرسفيد، اردك مرمري، عروس غاز، درناي سيبري، گيلانشاه خالدار رودخانه سرباز زيستگاه كروكوديل پوزه كوتاه، جزاير خليج هميشه فارس زيستگاه لاك پشت سبز و عقابي و مكان زاد آوري صدها هزار پرستودريايي، رودخانههاي كارون، كرخه و دز زيستگاه سس ماهيان، درياي خزر مكان ربيست ماهيان خاوياري، آزاد و سفيد، درياچه اروميه حافظ نسل آرتمياي اروميه و صدها هزار پرنده، كوههاي تفتان زيستگاه خرس سياه، كوههاي سهند و سبلان زيستگاه قوچ و ميش ارمني، و بهطور كلي طبيعت زيباي ايران حافظ نسل 517 گونه پرنده، 161 گونه پستاندار، بيش از 174 گونه ماهي، 20 گونه دو زيست و 196 گونه خزنده نشان از موهبت الهي هستند كه نيازمند مديريت علمي توأم با استفادههاي خردمندانه را ميطلبند.
اميد است هر سال شاهد محيط زيست بهتر، بههمراه رفع آلودگيها و ممانعت از تخريب طبيعت را شاهد باشيم و قدر نعمتهاي الهي را ارج گذاريم.
دكتربهروز بهروزيراد-كارشناس تالابها