حله، قرباني طرح‌هاي عمراني
بارندگي و دماي متوسط سالانه 270 ميليمتر و 25 درجه سانتيگراد باعث شده اين منطقه داراي اقليم خشك بياباني باشد. در منطقه حله 61گونه گياهي شناسايي شده كه برخي از مهمترين آنها عبارتند از: خرما، گز، جگن، ني، نخل مرداب، استبرق، موسير و انواع شور.
رودخانه حله كه مرز شمالي و غربي منطقه را تشكيل مي‌دهد، بستر مناسبي براي تخم‌ريزي ماهيان محسوب مي‌شود. حله از مهمترين زيستگاه‌هاي پرندگان بومي و مهاجر به شمار مي‌آيد.
برخي از گونه‌هاي جانوري اين زيست‌بوم ارزشمند عبارتند از: خفاش دم‌موشي، گراز، گرگ، گربه وحشي، خدنگ كوچك، خدنگ باكلان، دراج، پليكان خاكستري، لك‌لك، فلامينگو، اردك مرمري، پرستوي دريايي پشت‌دودي، عقاب ماهيگير، مار جعفري، انواع مارهاي دريايي و مار الماسي.
منطقه حفاظت شده حله نيز چندي است در معرض تخريب‌هاي ناشي از فعاليت‌هاي عمراني نظير احداث سد و جاده كمربندي قرار گرفته، افزون بر آن خشكسالي اثر نامطلوبي بر اين زيست‌بوم داشته است.